Ik vind het eigenlijk een typische volgorde: de moeder de vrouw. Volgens mij is ze exemplarisch hoe in Nederland naar de rol van de moeder en de vader wordt gekeken. De moeder staat symbool voor warmte, geborgenheid, veiligheid, beschermer, voeder. De vader is de …….Wat is de vader eigenlijk? De stoere, ruige, durfal, de oppasser, de kostwinner? Is er daarom zoiets als een ‘papa-dag’ en niet een ‘mama-dag’?
Het heeft lang geduurd voor ik wist of ik moeder wilde worden. Ik was vrouw, zelfstandig, onafhankelijk, vrij en had alleen te dealen met een andere volwassene. Een kind zou mij afhankelijk, kwetsbaar maken. De vrouw/man rolverdeling van vijfentwintig jaar geleden plus het gebrek aan voorzieningen maakte het er ook niet aantrekkelijker op.
Sinds ik moeder ben probeer ik de balans te houden tussen de vrouw en de moeder die ik beide ben. Soms zijn ze gescheiden, soms komen ze bij elkaar en soms zijn ze met elkaar in conflict. Om in dat kader uitdrukking te geven aan mijn vrijheid in zorgzaamheid is de vrouw de moeder voor mij een betere volgorde.
Volgend jaar de vader de man? Kijken wat dat oplevert.